In reactie op de vorige aflevering vraagt Inge wat de engel daar doet (rechts vooraan). Ook op een andere afbeelding zien we aan de rechterkant zo’n engel met een bazuin. In de bijgaande tekst wordt gezegd: De bazuin weerklinkt en…

Naar aanleiding van mijn laatste blogs heb ik bezorgde reacties gekregen, omdat mensen meenden dat ik het moeilijk had en dat het mij slecht ging. Dat is heel lief, maar het is ditmaal niet nodig. Een paar afleveringen geleden (In…

Waarom noodzakelijk? Omdat het werkelijkheid is. De dood, het vergaan, de aftakeling is werkelijkheid. Zoals ook kortzichtigheid en gemeenheid werkelijkheid zijn. Het is werkelijkheid dat de wereld bestuurd en beheerst wordt door gestoorden die in de waan verkeren dat bezit…

Voor mij gaat in deze tijd alles langzaam. Het is donker, koud en traag. Het is stil vanbinnen, er welt weinig op, geen nieuwe ideeën om mij aan te warmen. Ik zeg niet dat het niet goed is of niet…

Vandaag zou mijn moeder 103 zijn geworden. Zij overleed iets meer dan 30 jaar geleden. Een paar dagen voor haar dood was ik bij haar. Zij lag op een kamer alleen. Ik kwam binnen en groette haar, ik boog mij…

Pasgeleden nog heb ik weer eens de gevolgen gezien van een hevige storm in een bosrijk gebied als het Rothaargebergte, waar wij regelmatig verblijven: Grote vlakken woestenij van als dominostenen omgekegelde sparren. Overal tegen de hellingen op grauw-gelige percelen van…

Ik gaf gisteren een lezing in Utrecht en daarin citeerde ik de schrijver Gustav Meyrink, waarvan ik indertijd de roman Das grüne Gesicht  heb vertaald. Ik citeerde uit die roman het volgende: ‘Beproevingen bestaan niet, evenmin als straffen. Het uiterlijke…

Vanochtend had ik medelijden met mijzelf. Een unicum, want dat gebeurt bijna nooit. Nee, echt niet. Maar vanochtend dus wel. Dat kwam door de films van de Spaanse regisseur Pedro Almodóvar. Tot twee weken geleden kende ik het werk van…

Het is nog vroeg. Ik ben net wakker. Hanneke ligt naast mij in het schemerdonker. Als je zo lang samen bent, weet je of de ander wakker is. Haar stem klinkt: ‘Waar zijn we?’ Ik zeg: ‘In Duitsland, in Jagdhaus.’…

Ik droomde verleden week dat ik in stilte bezig was de stad te verlaten. Ik deed dat in een klein gezelschap, geleid door een vrouw. Soms zijn dromen verrassend en confronterend, maar deze droom bevestigde goedmoedig wat ik eigenlijk al…