Nog niet zo lang geleden[i] schreef ik over een soefi-klooster in Iran waar op onregelmatige tijden op een gong werd geslagen. Wanneer dat gebeurde moest iedereen in het klooster stoppen met wat hij aan het doen was. Hij moest zich…
Nog niet zo lang geleden[i] schreef ik over een soefi-klooster in Iran waar op onregelmatige tijden op een gong werd geslagen. Wanneer dat gebeurde moest iedereen in het klooster stoppen met wat hij aan het doen was. Hij moest zich…
Sweet inspiration? Ja, inspiratie is zoet. Wanneer ik geïnspireerd ben, proef ik het, ik voel het in mijn hele lichaam, ik ben helder en ik ben tegelijk opgenomen in een zoete omarming. De wolken die er misschien daarvoor waren, de…
Mijn vrouw houdt zielsveel van mij, daar is geen veinzen bij. En ik houd van haar. Hoe zij beweegt, haar lichaam, hoe het beweegt ondanks de pijn en de verstarring, hoe haar denken zich beweegt, terwijl haar gedachten schots en…
Hanneke wordt wakker. Het is zondag. Ze kijkt opzij en zegt: ‘Mag ik naast je komen liggen?’ Ze vraagt om toestemming, want ik heb de sleutel van de hemelpoort. Ik zeg: ‘Ja hoor, kom maar.’ Terwijl ik het zeg, weet…
Eind april 1994 was ik in Duitsland aan het werk. Middenin de nacht werd ik gebeld in het hotel waar ik verbleef. Het was Hanneke die mij vertelde dat mijn broer Robert plotseling was overleden. Zo maar. Hij zwaaide naar…
Hanneke gaat de laatste tijd meer gebogen door het leven, alles gaat langzamer. Haar brein en haar lichaam zijn niet meer als vanzelfsprekend verbonden. Opeens zakt ze door haar knieën. Ze heeft overal pijn. In haar linkerarm, haar nek, haar…
Beste mensen, Ik kreeg onderstaande brief van mijn dochter Anna, die zich met vrije geboorte.nl inzet tegen de onnodige medicalisering van bevallen en voor vrije keuzes rondom geboorte. Ik plaats de brief hier niet omdat hij door mijn dochter is…
Ik houd van planten, ze zijn zo stil en zonder twijfel. Wortelend in het duister richten ze zich naar het licht. Het meest nog houd ik van cactussen, zoals ze op zichzelf staan in hun trage tijd. Geen mooie praatjes,…
Het is raar maar waar, mensen zijn soms boos op mij omdat ik in al mijn ernst zo licht van aard ben. Vooral dat ik de alzheimer van mijn vrouw niet alleen als een ramp beleef, maar ook als een…
Ziehier het tweede deel van de afscheidslezing van Hanneke. Over alzheimer, plexus solaris, jezelf centraal stellen en uitkomen voor je wensen. Als je de hele lezing (het derde deel over haar verhouding tot het boeddhisme plus de vragen en de…