Even een onderbreking van de artikelenreeks. Een tijdje geleden kwam mijn dochter Anna Myrte bij mij en zei dat zij het zo jammer vond dat veel van het lezingenmateriaal van Hanneke en mij zo slecht bereikbaar was. Zij stelde voor…

Ik zal ongeveer een jaar bij Van Vlissingen in therapie zijn geweest toen ik droomde dat ik bij hem de trap op liep naar de wachtkamer. Op het moment dat ik de wachtkamer wilde ingaan, kwam hij brullend met een…

Ik vluchtte niet meer. Ik was nu een zoeker, ook in mijn dromen. Op zoek naar licht, vormen van licht. Zo’n vorm van licht was Margaretha Hofmans, een wijze vrouw, geestelijke vroedvrouw, met wie ik via Van Vlissingen in contact…

In mijn dromen was het oorlog. De Duitsers vochten tegen de Engelsen. Het was een wereldoorlog. Er waren geen neutralen, geen buitenstaanders. Ik begreep dat het een strijd was van goed en kwaad, van Duivels en Engelen, en dat het…

Ik las in het Evangelie van Johannes in hoofdstuk 9 het verhaal van de blinde man die door Jezus wordt genezen. Ik had het al vaker gelezen, maar nu werd het een sleutelverhaal. Het ging, zag ik, niet alleen over…

Van Vlissingen stimuleerde mij om te lezen. Hij leende mij boeken uit, meteen de eerste keer al drie boeken, één in het Engels, twee in het Duits, moeilijke boeken waarin diep werd nagedacht over het menselijk parket, sociaal, psychologisch, religieus.…

Ik ben oom Aart onuitsprekelijk dankbaar. Hij was mijn Johannes, hij leidde mij naar mijn leraar. Want de man die ik daarbinnen ontmoette, die toen nog psychiater was, werd meteen bij binnenkomst mijn leraar. Werd de leraar van mijn leven,…

De droom van de lift en de psychiater was een van de vele nachtmerries die ik in die tijd had. Het enige verschil was dat het op het eind niet erger en erger werd, maar dat er een soort oplossing…

Ik vind het heel erg mijn vrouw beetje bij beetje te verliezen. Het is waar, ik maak dat niet mooier, dat zij nog steeds hier is, met haar glimlach en de blik in haar ogen waarvan ik zoveel houd, helemaal…

Het paradijsverhaal bleef mij ook in de puberteit en daarna bezighouden. Ik dacht er soms hele tijden niet aan, maar het kwam toch steeds weer terug en het bleef een essentieel verhaal. Het was een soort koan, zeg ik nu…