Zo klein is het, waarmee we strijden, Wat met ons strijdt, het is zo groot, Lieten we ons, meer zoals de dingen, Zo door de grote storm bedwingen – We werden weids en nameloos. Deze versregels van Rilke (hier in…

Illusie is als een slecht onderhouden gaskacheltje – het geeft een behaaglijke warmte, maar je verliest er het bewustzijn bij. Ik merkte na het afscheid van mijn voormalige vriend hoezeer ik aan illusie onderhevig was geweest. Al tijdens de eerste…

Vrienden kunnen een grote steun zijn in tijden van rouw – zij kunnen de duisternis niet verdrijven, maar zij brengen proportie aan door hoe zij zijn, zodat de duisternis niet oneindig lijkt. In het bijzonder één vriend, mijn oudste vriend,…

En dan is er de reactie van het organisme dat hecht verbonden is met een ander organisme en uit deze verbinding wordt losgescheurd. De reactie die we rouw noemen. Is het de toestroom van adrenaline (of andere stoffen) die het…

Voorbij is voorbij, zegt men. Maar het duurde lang voordat het echt voorbij was. Pas na een paar jaar dacht ik niet meer iedere dag aan hem. En ook daarna was het niet voorbij. Ik begreep niet hoe het had…

Ik ging naar dat huisje aan de Vinkeveense Plassen omdat ik tegen beter weten in hoopte op een opstanding van onze vriendschap. Maar ja, weten en hopen gaan verschillende paden. Ik hoopte dat we de groezeligheid zouden kunnen verdrijven en…

Een jaar of tien geleden ging ik op bezoek bij een oude vriend, die gedurende de zomermaanden een huis met een bootje had gehuurd ergens aan de Vinkeveense Plassen. Ik noem hem nu een oude vriend en dat was hij…

Tweelingbroer. Kind van dezelfde vader en moeder en toch heel anders. Omsloten door een eigen huid, op een ander tijdstip begonnen aan het leven, een andere plaats innemend in de ruimte, met een eigen lot (want die dakpan die door…

De tweelingbroer, die ik ontmoette in de wachtkamer van juffrouw Hofmans, vond ik wel een interessant en verblijdend ornament van de droom, maar ik had er begripsmatig weinig contact mee. Ik las in die tijd veel van Jung en zijn…

Dat waren krachtige verlichtende dromen. Het was alsof ik op het nippertje was gered. Uit de donkere afgrond opgetild in het licht. Die opwinding, die dankbaarheid en ook dat gevoel van gezien te zijn en meer nog: uitverkoren te zijn.…