Ik ben oom Aart onuitsprekelijk dankbaar. Hij was mijn Johannes, hij leidde mij naar mijn leraar. Want de man die ik daarbinnen ontmoette, die toen nog psychiater was, werd meteen bij binnenkomst mijn leraar. Werd de leraar van mijn leven,…

De droom van de lift en de psychiater was een van de vele nachtmerries die ik in die tijd had. Het enige verschil was dat het op het eind niet erger en erger werd, maar dat er een soort oplossing…

Ik vind het heel erg mijn vrouw beetje bij beetje te verliezen. Het is waar, ik maak dat niet mooier, dat zij nog steeds hier is, met haar glimlach en de blik in haar ogen waarvan ik zoveel houd, helemaal…

Het paradijsverhaal bleef mij ook in de puberteit en daarna bezighouden. Ik dacht er soms hele tijden niet aan, maar het kwam toch steeds weer terug en het bleef een essentieel verhaal. Het was een soort koan, zeg ik nu…

Van Longchenpa ga ik weer even terug naar meester Van der Nol op mijn lagere school op protestant christelijke grondslag. Twee leraren, die beiden aansloten op mijn diepe interesse in (of zo je wilt obsessie met) het begin van de…

In 1990 maakte mijn vriend Philip Renard mij attent op een Engelse vertaling van een Tibetaanse tekst, die was uitgegeven onder de titel You are the eyes of the world[1]. De betekenis van de boektitel kwam meteen binnen. Ik vond…

Weer wat later, in 1978, trad ik toe tot een spiritueel-psychologische groepering die Het Pad heette. Ik reisde met mijn mede-Padleden naar Phoenicia, boven New York, vlakbij Woodstock, waar het centrum was van The Path (zo ver was ik de…

Toen ik rond mijn twintigste LSD ging gebruiken, wisten mijn buitenste ogen niet meer wat ze zagen. Mijn referentiekader begon te kraken. Ik zie nu achteraf mijn gebruik van LSD als een leerschool, hoe primitief ook. De vormen werden ontmanteld…

Herinneringen beginnen, net zoals dromen, in het licht. Eerst is er het licht, dan komen de contouren en de vormen. Er zijn herinneringen, ze zijn zeldzaam, die zijn doorstraald met een helder licht, zo licht en zo helder dat er…

De eerste twee klassen van de lagere school had ik juffrouwen gehad. In de derde klas kreeg ik eindelijk een meester, meneer Van der Nol. Ik zeg eindelijk, want ik had een beetje genoeg van die juffrouwen. Ik had het…