Ik droomde, maar ik droomde niet want ik was wakker. Ik kwam de ruimte in waar de Leraar zat aan het avondmaal, zijn leerlingen aan weerszijden. Ik vroeg mij even af of ik tussen de leerlingen moest gaan zitten ter…
Ik droomde, maar ik droomde niet want ik was wakker. Ik kwam de ruimte in waar de Leraar zat aan het avondmaal, zijn leerlingen aan weerszijden. Ik vroeg mij even af of ik tussen de leerlingen moest gaan zitten ter…
Verleden tijd en tegenwoordige tijd lopen door elkaar. Ik vertel iets dat lang geleden plaatsvond en het gebeurt nu. Mijn herinnering is een toneel waarop de gestalten van vroeger mij toespreken in de lichtbundel van dit moment. Zodra het nu…
Ik schreef hier een tijdje geleden over het eerste contact dat ik als jonge man had met mijn geestelijke vroedvrouw Margaretha Hofmans. Het contact bestond uit een briefje dat ik via de post van haar ontving. Een strookje papier met…
De volgende nacht droomde ik dat ik naar de Leraar ging. Hij was ook in Praag. De Leraar zat aan het avondmaal, zoals het is geschilderd door Leonardo da Vinci, te midden van zijn leerlingen. Ik nam tegenover hem plaats,…
Het onderstaande heb ik eerder beschreven in mijn boekje Het lot & de liefde. Ik vertel het hier weer omdat het zo goed past in deze artikelenserie over de meester en de leerling. * Eind 1991 vertaalde ik het Evangelie…
Wat is het toch, die stem die vanuit het hart spreekt, of nog van daarachter? Die stem, die zich niet het zwijgen laat opleggen? Vanuit het hart en dieper nog, waar het licht ontspringt, spreekt een stem in het gevestigde…
De geest is zo snel. Het geschreven woord is zo langzaam. Ik heb de afgelopen tijd heel wat stukjes geschreven in mijn hoofd, briljante stukjes kan ik je verzekeren, maar wanneer ik mij er dan voor zette om ze neer…
Rustend in het onmetelijke uitspansel van de geest. Wandelend de weg, heuvel op, heuvel af. Opgenomen in de muziek. Liefhebbend die ander die ik niet ken. Niemand worden en daarin iemand. En weer niemand. Als ik met jou ben, liefje,…
Volgens de leer van de Boeddha waren er twee manieren om te mediteren: als een hond of als een leeuw.[1] Als je een stok naar een hond gooit, gaat hij er achteraan, pakt de stok en brengt hem terug en…
Al die ballen die de Grote Jongleur hooghoudt in het oneindige uitspansel van de geest. Het voortdurende spel van ervaring. Al die kleuren. Tuimelen in vergankelijkheid, de armen en de benen uitgestrekt in het breedste bed dat mogelijk is, het…