Oh oh oh wat is die Abel toch goed, ontroerend goed en geestig, zoals hij met kinderen omgaat. Abel van De taarten van Abel, die ken je toch zeker wel?
Een uitstekend begin voor de zondag!
Ik zit op mijn kamer, recht onder mij zit Hans te schrijven – en ik hoor zijn muziek.
Hans schrijft altijd met muziek.
Zijn deur is dicht, er hangt een mooie gekleurde lap voor.
Ik had de gewoonte om als ik iets wilde vragen of iets wilde zeggen – dat is nogal vaak en er zit tegenwoordig ook een sterke druk achter – bij hem aan te kloppen om het er met hem over te hebben.
Dat gebeurde eigenlijk automatisch, en daar heb ik nu een punt achter gezet.
Ik wilde weten wat voor last hij ervan ondervond, want het drong tot me door hoe vanzelfsprekend ik het vind om hem te onderbreken.
Nou, hij ervaart dat dus werkelijk als een last.
Sindsdien klop ik niet op de deur als die dicht is.
Gek genoeg zijn dit soort ontdekkingen stimulerend, je bent blijkbaar nooit te oud om te leren.
Ik zal heus niet zeggen: ‘dankzij de Alzheimer’, maar die draagt er zeker toe bij dat ik mijn normale vooropliggende gedachten niet meteen meer volg, en zelfs kan deleten.
Een nieuwe discipline die voor meer rust kan zorgen.
Hihi, het doet zich nu voor.
Ik wil het hem opsturen maar ik weet niet precies meer hoe dat moet,
en dan zou ik nu zonder dit besluit meteen naar beneden lopen en hem om hulp vragen.
Niet doen dus!
Die taarten van Abel zijn inderdaad altijd prachtig en ontroerend.
Het zicht omzetten in de daad en wel onmiddellijk. Goed zeg!
Dank je wel voor het delen: een mooi voorbeeld doet volgen.
Janneke
Mooie beschrijving van een herkenbare situatie. Dank!
Grappig en hulp.
Dankjewel Hanneke.
Heerlijk, taarten met Abel. Wat een kunstenaar, in woord en taart. En mooi hoe jij onmiddellijk stopt met kloppen.
mooi, he Hanneke, dat niet alles meteen opgelost hoeft te worden……….
dan is er meer ruimte…………………….Fijne zondag!
Dank je Hanneke, een heerlijk zondagverhaal.
Wat een heerlijke ‘ zomaar even ontmoeting tussendoor ‘ op deze zondagmiddag…
Abel vind ook ik een prachtvent gouden gesprekjes met openhartige kinderen , ontroerend hoe hij tussen neus en lippen door de meest intieme vragen stelt en tot onbevangen antwoorden uitnodigt.
Dank je voor dit kleine stilstaanmomentje , mooie zondag.
Ha Hanneke, wat geestig en lief, leuke start van de zondag middag.