5 september 2013
Een nieuw iets: ik doe mijn boodschappen op de fiets!
Eerst was er het verlies van mijn autootje, toen kwam de boodschappen met Hans samen doen. En nu is er de ontdekking van mijn fiets. Die stond daar maar en ik fietste nooit omdat we dat tot een paar jaar geleden altijd samen deden, en dan waren het uitstapjes – een soort wandelen op de fiets.
Dus ik heb iets overwonnen en doe nu op mijn fiets de boodschappen in de buurt.
Grappig is dat, alsof ik het fietsen helemaal opnieuw ontdek.
In deze periode heb ik het moeilijk met mijn humeurigheid. Ook dat is natuurlijk niet iets nieuws, maar het verschil met vroeger is dat het zich zo lichamelijk voordoet. Vóór de negatieve gedachte is er een naar gevoel in mijn lichaam en mijn geest, en dan wordt dat bijna automatisch een verwijt of een klacht of gezeur. En je raadt wel wie daar de dupe van is.
Gelukkig gaat ons liefdesleven door, daar is geen kink in de kabel. Lichamelijk contact is heerlijk en doorstraalt alles!
Wordt vervolgd
Geef een reactie