Ik ga ervan uit dat voor ieder mens geldt
dat spontaan in je opkomt wat je te doen staat,
als je het werkelijk wilt weten.
Ik ga er ook van uit dat je niet zomaar ergens ter wereld komt,
maar dat je precies daar moet zijn.
Daar, hier dus, ligt je bestemming en dus ook je opgave.
Ik zal er dus zelf voor moeten zorgen dat ik er werkelijk thuishoor,
door die plaats aan te nemen en in te vullen.
Dat wil niet zeggen dat ik er voor eeuwig aan vast zit,
maar wel dat ik juist daar, hier dus, iets wezenlijks leer over mijn vermogen
en mijn onvermogen.
Zo zie ik mijn leven in elk geval.
Lieve Hanneke,
Precies ‘de spijker op de kop’
Wat heerlijk om te lezen, ik heb het voorin mijn dagboek geplakt!
alle goeds
alice
Lieve Hanneke,
Na dagen van twijfel is me veel duidelijk geworden. Het is voor mij niet meer zo belangrijk of het weerstand of onvermogen is,het is er gewoon, wat blijkbaar bij mij hoort, en ik niet moet proberen daarvan af te komen. Het enige wat me te doen staat in contact te blijven met alle facetten van twijfel. En uiteindelijk komt de helderheid en de diepe ontroering en dankbaarheid.
Lieve groet
Erica
Fijn Hanneke dat je mij steeds weer blijft herinneren waar het echt om gaat. Ik ben een twijfelaar. Dan is de helderheid ver te zoeken. Vraag me af of dat weerstand of onvermogen is. Het is lastig voor mijn omgeving en mezelf. Soms is er ook humor. Kan je daar iets meer over zeggen Hanneke. Op dit moment zit ik midden in zo”n situatie, ben benieuwd hoe het afloopt.
Lieve groet
Erica
Goede morgen Hanneke,
je zicht is zo helder en ruim, je woorden doen me denken aan het heldere zicht zoals Lonchenpa dat beschrijft. Toch is er natuurlijk ook de kant in het leven zoals die in de Tora/Bijbel beschreven worden, waarin veel meer de menselijke hobbels, om ‘die plaats aan te nemen en in te nemen’ ook beschreven worden. Het is inspirerend dat jij zonder enig gezeur dat wat je weet beschrijft. Heel erg mooi…….
Mieke.
Lieve Hanneke,
Bereid zijn, het leven aan te nemen zoals het is, met al haar facetten en kanten. Dat is een groot goed.
Het sterkt mijzelf, als ik jouw woorden lees. Weinigen weten het zo te verwoorden. Heel hartelijk dank, Helmi
Lieve Hanneke,
Ja, juist van dat onvermogen dat ik tegenkom in mijn leven heb ik het meeste te leren in dit leven.
En dat onvermogen is tegelijk het ongewenste. Ik beaam dat juist daarin bestemming en opgave liggen.
Heel mooi zoals je dat verwoordt. Dank je wel.
Marian