Naar, naar, naar, dat gevoel, en het lukt me niet om het precies uit te leggen. Het rare is ook dat het zo komt en gaat. En als het er niet is, denk ik elke keer: ‘Hoi, het is verdwenen’.
Dat is anders bij een ziekte met een constante pijn, en helemaal als je dan ook nog een wond kan zien. Niet dat ik zou willen ruilen, maar dit heeft zoiets verraderlijks.
Er gebeuren ook zulke lieve dingen, steeds is er wel iets waarop ik me kan verheugen.
Zoals nu dus. Ik ga morgen twee weken naar mijn lieve zus op Ibiza – helemaal geregeld zodat ik alleen maar vooruit hoef te bewegen, en dan hup, ben ik er.
En mijn lieve zoon Pieter die een prettig uitje voor ons tweeën bedenkt.
En dan natuurlijk Hans. Hij is wel de nummer één voor wie ik het over heb om ondanks het naarste erwtensoepgevoel toch vriendelijk te blijven. Meer dan vriendelijk trouwens: gezellig!
We lachen wat af.
In elk geval kan niemand mij ooit nog wijsmaken, dat je er niks aan kan doen als je de pest in hebt.
Lieve Hanneke.
Ik vind het aangrijpend dat je de ziekte van Alzheimer hebt en lees tevens geboeid wat jouw ervaringen zijn. Door jouw grote mate van bewustzijn vormt het een bron aan zinvolle informatie, volgens mij.
Je hebt het met regelmaat over het erwtensoepgevoel, dat je overvalt. Ik haal aan:
“Naar, naar, naar, dat gevoel, en het lukt me niet om het precies uit te leggen. Het rare is ook dat het zo komt en gaat. En als het er niet is, denk ik elke keer: ‘Hoi, het is verdwenen’.
Ik vermoed dat dat gevoel ook heel lichamelijk is? En je kan er geen logica in ontdekken wanneer het komt en gaat? Kan je er toch nog iets meer over schrijven? Ik meen te begrijpen dat het over kan gaan wanneer je je yogaoefeningen doet?
Bij mijn recent overleden moeder speelde dat gevoel ook heel erg en het putte haar volledig uit, omdat ze dat gevoel werd. De overigens- aardige en toegewijde geriater- noemde het angst en schreef een hogere dosis (waar wij ook weer ‘ blij ’ mee waren) kalmeringstablet/angstremmer voor. Terwijl mijn moeder volgens mij in de basis niet angstig was. Ze had een krachtig en gezond lichaam, verzorgde zich goed, maar had m.i. weinig lichaamsgevoel/besef, waardoor dit door jou genoemde erwtensoepgevoel haar volledig overnam.
Liefs, els
Waarschijnlijk krijg je juist de pest in omdat je er wel wat aan kan doen!
Hanneke, wijs en fris! Dank je.