Ontdekkingen

Dit wordt een vervolg op de ontdekkingen die ik doe ‘dankzij mijn Alzheimer’.

Ik heb eerder verteld over de twee hersendelen ‘in mijn voorhoofd’ die zichtbaar opgelost waren – dat heb ik indertijd op de scan gezien.
Wel, het is goed mogelijk dat juist die twee deeltjes, aan de voorkant links en rechts van het midden, de kritische instelling voor hun rekening namen.
Natuurlijk zit ik ook door de concrete ervaring van de ziekte er veel minder bovenop, in elk geval merk ik hoe vanzelfsprekend ik dat altijd heb gevonden. Hans noemde het onlangs: ‘Het is een innerlijke houding waarmee je alles en iedereen keurt’. Jawel, dat geeft het goed weer.
In deze periode leer ik deze neiging goed kennen. Het begin van de afwijzende mening komt omhoog, maar steeds meer als een vreemd en onaangenaam iets dat ik zelf ook vervelend vind en dan vervolgens denk: ‘hup, weg ermee’. Echt weg hoeft het trouwens niet, want ik zie wel degelijk iets, maar dat is dan meer iets dat ik herken dan iets waar ik me boven stel. Zodra ik het herken heb ik er ook een antwoord op dat helpend kan zijn. Daar leg ik me nu op toe, ook als het mijzelf betreft.

Ik zag een korte film van een toespraak van de Dalai Lama. Hij was heel precies en concreet, en ook geestig. ‘Er is de realiteit van mind en emoties. Hoe die aan te pakken? Door de intelligentie maximaal te gebruiken! Niet vanuit geloof of devotie, maar vanuit ervaring en dus door onderzoek van de werkelijkheid. Er zijn veel te veel rituelen, vaak is dat gewoon een beetje dansen en zo, ‘heilig dansen’, van die oppervlakkige dingen, allemaal pure onzin.’
Hij vervolgde: ‘We moeten terug naar de fundamenten, dus geen religie maar uitleg van de realiteit.
De aard van de geest is zuiver.’

Is dat mooi, waar en praktisch of niet?