Beste mensen,
Ik kreeg onderstaande brief van mijn dochter Anna, die zich met vrije geboorte.nl inzet tegen de onnodige medicalisering van bevallen en voor vrije keuzes rondom geboorte. Ik plaats de brief hier niet omdat hij door mijn dochter is geschreven, maar omdat ik het hartgrondig met de inhoud eens ben.
Net zoals drie andere dochters is Anna bij ons thuis geboren. De geboortes van deze vier kinderen, thuis, binnen ons samenzijn, met onze muziek, op onze manier, te midden van onze kleine dingen, behoren tot de meest indrukwekkende gebeurtenissen in mijn leven, juist doordat het niet een medisch proces was, waaraan wij deel hadden, maar een diep religieus gebeuren dat zich tot in het fysieke manifesteerde.
Daarbij word ik met klimmen der jaren meer wars van regelgeving die rationeel gezien is gebaseerd op statistieken en emotioneel gezien op angst en de behoefte aan totale controle.
Hartelijke groet,
Hans
Wil je dat jouw dochters en kleindochters in de toekomst ook nog vrij kunnen kiezen hoe ze willen bevallen?
Teken en deel dan de petitie op www.noodalarmgeboortezorg.nl
Ik ben meestal niet zo van het actie voeren. Ik geloof meer in het maken van je eigen vrije keuzes en daarmee het verschil maken: Changing the birthing world, one birth at a time…
Maar zoals het er nu uitziet is er straks helemaal geen keuze meer. Als de plannen van minister Kuipers voor vergaande hervormingen van de geboortezorg worden doorgezet dan zal de verloskundigenzorg uit de wijk verdwijnen en daarmee de thuisbevalling.
Het duurde voor mij ook even voordat ik echt begreep wat de voorgestelde veranderingen inhouden. Daarom had ik in de afgelopen weken meerdere gesprekken met de actievoerders (verloskundigen!) van noodalarmgeboortezorg.nl die precies uitlegden wat het nieuwe beleid betekent en waarom dit er echt niet moet komen. Ik heb het voor jullie op een rijtje gezet:
De vrije keuze rondom bevallen gaat per 2023 verdwijnen als minister Kuipers’ plannen voor integrale bekostiging geboortezorg worden doorgevoerd. Want: de ziekenhuizen gaan bepalen wat voor zorg er wordt verleend. Zij krijgen de pot met geld en de macht om dat geld te besteden.
Deze bizarre plannen betekenen
✔️ dat verloskundigenpraktijken het niet gaan redden. Of ze verdwijnen of ze worden opgeslokt door de ziekenhuizen
✔️dat (ons zo belangrijke cultureel erfgoed) de thuisbevalling dreigt te verdwijnen
✔️ dat we de vrijheid om te kiezen hoe we willen bevallen verliezen
✔️dat de zo unieke persoonsgeriche zorg van de vroedvrouw kennelijk ondergeschikt wordt geacht aan geboortezorg in het ziekenhuis
✔️dat geboorte nog meer gemedicaliseerd wordt (en dit terwijl zelfs de wereldgezondheidsorganisatie zegt dat de onnodige medicalisering van geboorte zorgwekkend snel toeneemt en juist moet worden teruggedrongen)
✔️ dat zwangere en bevallende vrouwen nog minder persoonlijke begeleiding krijgen
✔️ dat de oorzaak van bevallingstrauma’s dus niet wordt aangepakt, integendeel: minder persoonsgerichte zorg en meer medicalisering betekent meer trauma…
✔️ (last but not least!) dat wat de vrouwen – degenen dus die de kinderen baren!!! – zelf willen er kennelijk niet toe doet:
Hoe komt het toch dat dit alles zo aan de thematiek van #boos doet denken? Inclusief de ontkenning van het probleem door het cultuurtje van de grote bazen.
Sommige stemmen zeggen dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen omdat er een zogenaamd ’tweesporenbeleid’ zal zijn waarbij de verloskundigen ook geld krijgen van de zorgverzekeraars. Dit is helaas alleen in theorie waar. In de praktijk kiezen zorgverzekeraars voor het gemak en zullen ze het geld alleen aan de grote partijen geven (de ziekenhuizen dus) die dan vervolgens het geld naar eigen inzicht (en profijt!) kunnen besteden.
Wat kunnen we doen?
Alleen de tweede kamer kan deze plannen nu nog tegenhouden. Dus moeten we zoveel mogelijk laten weten dat we het er niet mee eens zijn.
✨Teken vóór 12 april de petitie: https://noodalarmgeboortezorg.nl
✨Deel de petitie
✨Deel dit bericht
Dank voor je steun. Liefs, Anna Myrte
Wat een krachtige en belangrijke oproep, Hans! De zorgen rondom de geplande veranderingen in de geboortezorg zijn begrijpelijk, vooral met het oog op het behoud van de vrije keuze voor thuisbevalling en de persoonlijke, intieme zorg die verloskundigen bieden. De medische wereld lijkt soms ver af te staan van wat vrouwen zelf willen en nodig hebben tijdens zo’n kwetsbaar en bijzonder moment.
Een vraag die ik heb: zijn er al reacties vanuit de Tweede Kamer op deze bezorgdheid, en hoe kunnen we als individu het beste bijdragen om de plannen tegen te houden? Dank voor het delen van deze waardevolle informatie!
Ik heb de petitie van Anna Myrte getekend. Ben het als oud directeur van een abortuskliniek van harte met haar eens. Mik
Mijn ervaring, als gepensioneerd huisarts, is, dat de eerste bevalling onbekende risico’s heeft, die bij de volgende bevallingen veel kleiner zijn.( de eerste bevalling van mijn vrouw eindigde in een heftige nabloeding, waarbij ik blij was, dat we in het ziekenhuis waren.) In mijn totale bevallingenbestand bleek er een veel groter aantal complicaties, die klinisch ingrijpen vereisten bij de eerste voor te komen, dan bij de volgenden.
Dus, de eerste bevalling ( poli) klinisch en als dat probleemloos verloopt , de volgenden thuis.
Geachte Bert, ik ben het niet met U eens.
Het verloop van een bevalling wordt bepaald door de innerlijkdeid van de aankomend moeder, haar familie en de haar ondersteunende omgeving.
Dat willen de profijt-trekkers van ons afpakken.
Enne . . . Kuipers is zoweiso een …… (i know ad hominem 🙂
Om tot een gewogen oordeel te komen is een zorgvuldige wetenschappelijke analyse nodig van de feiten. Wat is bv het verschil in sterfte rondom de geboorte van gezonde moeders die thuis bevallen ten opzichte van de moeders die in een ziekenhuis bevallen onder leiding van een verloskundige? Andere criteria zoals het percentage kunstverlossingen, complicaties en de beleefde kwaliteit van de bevalling zijn ook van belang. Pas dan kunnen we m.i. tot een verstandig besluit komen
Uit onderzoek blijkt dat in laag risico situaties de thuisbevalling even veilig is als een ziekenhuisbevalling. In zekere zin zelfs veiliger want minder risico op ingrijpende interventies zoals een knip. In België krijgt bijvoorbeeld 2% bij een thuisbevalling een knip, 38% bij een ziekenhuisbevalling.
Persoonsgerichte begeleiding heeft verder veel betere resultaten: Vrouwen in een-op-een-zorg hebben bijvoorbeeld significant minder inleidingen (13,2% versus 21,0%), vaker een thuisbevalling (39,4% versus 16,1%) en minder perineum schade (intact perineum: 41,3 versus 28,2%).
Naar de beleving van vrouwen van de bevalling zou nog veel meer onderzoek mogen worden gedaan. Wel is bekend dat de ervaring van vrouwen na een inleiding minder goed is dan de ervaring van vrouwen met een spontane start van de bevalling. En dat vrouwen vaker last hebben van gevoelens van angst en depressie na een inleiding.
Ik ben daar trouwens één van. Mijn tweede bevalling was een ziekenhuisbevalling met inleiding. Ik heb hier nog lang last van gehad. Het was voor mij de aanleiding om Vrije Geboorte te gaan schrijven.
Getekend en gedeeld. Ben het er zo hartgrondig mee eens!
getekend en gedeeld
heel belangrijk
zie ‘zelfbeschikkingsrecht’ én hartverwarmende site: http://www.verloskundige.nl
Getekend en helemaal mee eens. Ben in ’76 thuis bevallen begeleid door een bijzonder vroedvrouw uit Curaçao. Wat een zegen!
Getekend!
Ik ben het er helemaal mee eens. Mijn tweede werd thuis geboren: Heerlijk!
Dit hebbende gezegd: Ik maak me zorgen als ik naar opeenvolgende generaties kijk.
De generaties van mijn overgrootmoeder, oma, moeder en ikzelf werden vrij gemakkelijk zwanger en hadden natuurlijke geboorten.
Maar de volgende generatie krijgt opeens veel moeite met zwanger worden.
Mijn dochter was jarenlang onvruchtbaar en kreeg vruchtbaarheidsbehandelingen voor haar eerste kind.
Mijn nichtje was twee keer zwanger en twee keizersneden
Mijn zoon en schoondochter waren jarenlang onvruchtbaar; zij had moeizame maar succesvolle vruchtbaarheidsbehandeling, ze kreeg geen weeen en kreeg keizersnee. Ik ben bij het dagenlange geworstel geweest. Keizersnee kon echt niet anders.
Mijn andere nichtje was ook niet vruchtbaar, maar zag af van behandeling.
Als ik naar de hele volgende generatie van mijn dochter en haar nichtjes kijk, het zijn er 5, dan hebben daar vier van allemaal op onnatuurlijke wijze concipieert en geboorte gegeven op een na.
Is dit een trend? Zijn we aan het degenereren en moet dat op kunstmatige manier verhapstukt worden?
Goed om hier luid en duidelijk tegen te protesteren. De menselijke maat verdwijnt. De eerste bevalling was thuis en de tweede in het ziekenhuis. Het verschil had niet groter kunnen zijn. En dat heb ik het nog over 1971. Dat is daarna niet beter geworden! Een vrije keus is essentieel!
Mooi initiatief Anna, ik ondersteun het graag.
Het is van grootse belang dat de vrouw haar recht behoudt om te kiezen of ze thuis of in het ziekenhuis wenst te bevallen.
De vrouw dient zelf te kunnen bepalen hoe en waar zij bevalt ( ik heb getekend)
Getekend!!